ΤΑ ΖΥΜΑΡΙΚΑ

Είναι από τα αγαπημένα φαγητά σε όλο το κόσμο, η ιστορία του ζυμαρικού ξεκινάει από την αρχαία κίνα με τα νουντλς, οι ιταλοί έπειτα το εξέλιξαν και το έφεραν στα μέτρα της ευρωπαϊκής γεύσης και κουλτούρας.
Υπάρχουν επιλογές από φρέσκα και αποξηραμένα ζυμαρικά, είναι δύσκολο να πούμε ποια είναι καλύτερα και νοστιμότερα αφού έχουμε μάθει από το σπίτι μας μεγαλώνοντας να τρώμε αποξηραμένα ζυμαρικά με αποτέλεσμα όταν θα φάμε φρέσκα να μας φαίνονται νερόβραστα.
Τα ζυμαρικά αφρίζουν στην κατσαρόλα γιατί το αλεύρι συνήθως δεν είναι καλής ποιότητας, βέβαια σπάνια θα αγοράσουμε αποξηραμένα μακαρόνια και δεν θα αφρίζουν, για να αποφύγουμε λοιπόν το άφρισμα και να μην χυθεί το νερό μπορούμε να περάσουμε με λίγο βούτυρο το χείλος της κατσαρόλας,
όσο αφορά το βράσιμο ο χρόνος που μας προτείνει ο παρασκευαστής δεν είναι πραγματικός, αυτό γιατί εξαρτάται από την σκληρότητα του νερού, το πόσο αλάτι θα βάλουμε και το πόσο al dente θέλουμε τα ζυμαρικά μας.
Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβουμε εάν είναι έτοιμα είναι να δοκιμάσουμε και να βγάλουμε από την φωτιά λίγο πριν κατά την γνώμη μας θα είναι έτοιμα, εάν θέλουν κι άλλο βράσιμο δεν τα ξεπλένουμε με κρύο νερό κατευθείαν μιας και ο βρασμός συνεχίζει και μετά την κατσαρόλα, όταν λοιπόν δοκιμάσουμε και είναι έτοιμα μπορούμε να ξεπλύνουμε και να κρυώσουμε τα ζυμαρικά μας, έπειτα μπορούμε η να λαδώσουμε η να βάλουμε σε καυτό βούτυρο για μια έξτρα γεύση.
Το σχήμα στα ζυμαρικά είναι πολύ σημαντικό μιας και το κάθε ένα είναι για διαφορετική χρησιμότητα, π.χ. λιγκουινι, ταλιατελες, σπαγγέτι κάνουν για σάλτσες χωρίς πολλά υλικά όπως Νάπολη, καρμπονάρε, πεστο βασιλικού κ.α.
Πέννες, ριγκατονι, κ.τ.λ. για σάλτσες με υλικά ψιλοκομμένα ώστε να γεμίζουν της τρύπες τους και να δίνουν ποιο γεμάτη γεύση στο ζυμαρικό.
Φιογκάκια, κοχύλια, στριφτάρια κ.α για κρύες σαλάτες και σάλτσες με μεγάλα κομμάτια όπως Σολωμός, προσιουτο κ.τ.λ

TIP TOY TAKH: τα al dente ζυμαρικα ειναι ποιο ευπεπτα